Σκοπός αυτής της διπλωματικής εργασίας είναι η διερεύνηση της συμπεριφοράς μιγμάτων άμμου και λεπτόκοκκων υλικών υπό μονοτονική φόρτιση και συνθήκες εμποδιζόμενης στράγγισης στην τριαξονική συσκευή. Συγκεκριμένα, η έρευνα εστιάζεται στο πώς η αύξηση του ποσοστού λεπτοκόκκων επηρεάζει το δυναμικό ρευστοποίησης. Για το σκοπό αυτό χρησιμοποιείται μίκα (μαρμαρυγίας), η οποία είναι ένα λεπτόκοκκο υλικό που απαντάται σε πολλές περιοχές του κόσμου.  

Αρχικά, γίνεται αναφορά στο φαινόμενο της ρευστοποίησης των αμμωδών υλικών όπως αυτό παρουσιάζεται στη βιβλιογραφία. Ιδιαίτερη έμφαση δίδεται στις θεωρίες που έχουν αναπτυχθεί κατά το παρελθόν από τους ερευνητές και αφορούν τη συμπεριφορά της άμμου στο εργαστήριο, όπως είναι οι θεωρίες της κατάστασης σταθερής παραμόρφωσης και της επιφάνειας κατάρρευσης.

Στη συνέχεια, μελετάται η συμβολή των λεπτόκοκκων υλικών στη δυνατότητα για ρευστοποίηση της άμμου, όπως αυτή παρουσιάζεται στη βιβλιογραφία. Τα αποτελέσματα που προέκυψαν από αυτή τη μελέτη είναι αντιφατικά, αφού τα λεπτόκοκκα υλικά αλλάζουν σημαντικά τη δομή του εδαφικού σκελετού ανάλογα με το μέγεθός τους, το σχήμα τους και τη σύστασή τους.

Ακολούθως, περιγράφεται η τριαξονική συσκευή που χρησιμοποιήθηκε, τα πειράματα που πραγματοποιήθηκαν στο εργαστήριο, η πειραματική διαδικασία που ακολουθήθηκε, καθώς και τα αποτελέσματα και τα συμπεράσματα που προέκυψαν από την πειραματική διαδικασία.

Τα αποτελέσματα των πειραμάτων φανερώνουν την καταλυτική επίδραση που έχει ακόμα και μικρό ποσοστό μίκας (της τάξης του 1%) στη μηχανική συμπεριφορά της άμμου. Με την παρουσία μίκας η άμμος γίνεται πιο χαλαρή, περισσότερο συμπιεστή και εμφανίζει ψαθυρή συμπεριφορά. Τέλος, η δομή του μίγματος άμμου και μίκας παρουσιάζεται πιο σταθερή κατά τη θλίψη, ενώ είναι ιδιαίτερα ασταθής κατά τον εφελκυσμό.